Liefde is… 

Mij wordt regelmatig gevraagd of mijn werk me niet somber stemt. Ik word dan gewezen op het feit dat je als letselschadeadvocaat de hele dag werkt voor mensen die door pech grote tegenslag moeten verduren. Om dat leed te verlichten, voer je soms een taaie strijd om voor jouw cliënt te realiseren wat het aansprakelijkheidsrecht te bieden heeft. Het is waar. Soms neemt daardoor een somber gevoel de overhand. 

Wat mij iedere dag naar mijn werk lokt, is natuurlijk niet dat gevoel. Maar het overweldigende gevoel dat ontstaat doordat ik mag ervaren hoe veerkrachtig mijn cliënten zijn en hoe krachtig de liefde is die hen omringt. Tegen de compenserende werking van liefde, steekt de waarde van smartengeld schraal af.  

Juan, Naomi en hun dierbaren

Juan en zijn familie hebben onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Als gevolg van een tumor was bij Juan niet-aangeboren hersenletsel ontstaan. Bij de behandeling daarvan is een medische fout gemaakt, waardoor Juan na een periode van dialyse aangewezen was op een donornier. Verandering ging Juan door zijn hersenletsel niet goed af, wat lastig was toen hij nieuwe en cruciale medische behandelingen moest ondergaan. Alleen als zijn moeder - soms een paar keer per week - het land doorreisde om hem door deze nieuwigheden heen te leiden, durfde Juan de behandeling aan. De laatste ingrijpende behandeling was het ontvangen van een donornier van een gezinslid.  

Het was dan ook meer dan terecht dat het hele gezin van Juan vergoeding van affectieschade heeft gekregen.  

Ook Naomi en haar familie zal ik niet vergeten. Haar leven wordt gekleurd door hersenletsel als gevolg van een verkeersongeval. Die kleuring hield in dat Naomi op de middelbare school door haar zesjarige broertje ’s ochtends naar de voordeur van haar school werd gebracht, en daar ’s middags weer werd opgehaald. Waarom dit ritueel voor Naomi en haar familie een tweede natuur is geworden, begreep ik pas na voorbeelden van de zeldzame momenten waarop Naomi alleen werd gelaten. Naomi nam bijvoorbeeld na school een willekeurige bus, stapte vervolgens bij de eindhalte uit om daar te wachten totdat iemand die haar miste haar belde. Met deze wetenschap heeft de moeder van Naomi ervoor gekozen ’s nachts te werken, zodat ze overdag Naomi steun kan bieden.

Mij werd in de gesprekken met Naomi en haar familie duidelijk dat Naomi compleet wordt gemaakt door haar liefdevolle familie. Zij weet zich daardoor omringd met mensen die compenseren voor de vaardigheden die zij door het ongeval is verloren.  

Let love rule!

Lang geleden was een strip van één plaatje populair. De strip begon altijd met de woorden ‘Liefde is…’. Je kwam ‘m tegen op roze schoolschriften en pennen met glitters en veren. Iedere aflevering gaf een andere weergave van wat liefde inhoudt. Wat mooi is aan ons werk, is dat ik mag meemaken welke ontroerende vormen liefde kan aannemen, ook als het leven niet roze is gekleurd. ‘Liefde is...’ wordt door mijn cliënten en hun dierbaren iedere dag van een nieuwe betekenis voorzien.  

Als we dan ook iets ingeprent krijgen op ons Amsterdamse advocatenkantoor is dat wel: Let love rule!  

Amsterdam, 2 mei 2019


Heeft u vragen over dit blog, dan kunt u contact opnemen met de auteur, Christa Wijnakker. 

De namen van de personages zijn gefingeerd, de beschreven feiten zijn echt.