Ongeval met Duck boat in Seattle
Fiona en Georg* bezochten familie in het noordwesten van de Verenigde Staten. Op 24 september 2015 - de laatste dag van hun vakantie - maakten zij een tour door Seattle in een zogeheten Duck boat, een voormalig militair amfibievoertuig dat in veel steden werd ingezet als toeristische attractie. Op het moment dat de Duck boat op de Aurora Bridge reed, maakte deze een plotselinge beweging naar links, gevolgd door een abrupte draai naar rechts. Fiona werd door het geweld van haar zitplaats geworpen en een aantal maal heen-en-weer geslingerd op de harde vloer tussen de metalen banken van de Duck boat. Georg sloeg met zijn hoofd tegen de metalen achterzijde van de stoel van de bestuurder. Glas vloog in het rond, metalen delen van het voertuig bezweken onder de druk. Mensen schreeuwden en huilden.
Toedracht
Onderzoek wees uit dat de vooras van de Duck boat doormidden was gebroken. De chauffeur raakte daardoor de controle over het stuur kwijt, waarna het voertuig zich op de smalle brug in een touringcar met buitenlandse studenten boorde. Uit onderzoek bleek ook dat het risico dat zich op 24 september 2015 verwezenlijkte, bekend was bij zowel de lokale uitbater van de Duck boat-formule (franchisenemer en eigenaar van het fatale voertuig) als de ontwikkelaar daarvan (franchisegever).
Gevolgen
Bij het verkeersongeval kwamen zes mensen om het leven en raakten tientallen anderen zwaar gewond. ABC, CBS, CNN en andere nieuwszenders deden uitgebreid verslag van het ongeval. Fiona liep ernstig orthopedisch letsel op, terwijl Georg nog steeds gehinderd wordt door vergeetachtigheid en concentratiestoornissen. Het trauma zorgde bij Fiona en Georg voor psychische klachten van blijvende aard.
Procedure
In samenwerking met het Amerikaanse advocatenkantoor Stritmatter stelden wij onder anderen de beide Duck boat-ondernemingen aansprakelijk. Omdat buiten rechte geen aansprakelijkheid werd erkend, is - samen met 42 andere slachtoffers - een gerechtelijke procedure gestart. Ter voorbereiding daarop reisden Fiona, Georg en ik naar Seattle voor onderzoeken door de door ons ingeschakelde deskundigen naar de fysieke en psychische problematiek. Enige tijd later verbleven wij opnieuw een tijd in de Verenigde Staten, ditmaal voor getuigenverhoren (depositions) en deskundigenonderzoeken die in opdracht van de Duck boat-ondernemingen plaatsvonden. Eind 2018 keerden wij naar Seattle terug voor de eigenlijke procedure, waaronder het horen van Fiona en Georg in de rechtszaal ten overstaan van de 12-koppige jury.
De jury deed eerder dit jaar uitspraak en veroordeelde de Duck boat-bedrijven tot betaling van ongekend hoge schadevergoedingen. Door deze partijen werd aanvankelijk hoger beroep ingesteld, maar uiteindelijk werd overeenstemming bereikt over een finale regeling voor alle slachtoffers van de Duck boat crash.
Uitkomst
Fiona en Georg hadden het al meer dan 40 jaar goed samen. Hun leven is door het ongeval op z’n kop gezet en hun relatie is door de gevolgen daarvan blijvend veranderd. Het aanhoudende optimisme van Fiona, het gevoel voor humor van Georg en het doorzettingsvermogen van beiden heeft hen ver gebracht. Met de toegekende schadevergoeding hoeven Fiona en Georg zich in financieel opzicht geen zorgen te maken over de toekomst.
De tijd met Fiona en Georg - in het bijzonder onze weken in Seattle - heeft mij veel gebracht. Ik heb bewondering voor de veerkrachtige wijze waarop zij in het leven staan en deze impactvolle gebeurtenis een plek hebben gegeven.
De samenwerking met de Amerikaanse advocaten was intensief en gaf mij de kans betrokken te zijn bij een collectieve actie namens een groep slachtoffers in een jurisdictie met juryrechtspraak.
Naschrift
Stritmatter heeft een interessante 6-delige podcast laten maken over het ongeval met de Duck boat.
Sinds geruime tijd ben ik actief lid van de American Association for Justice (AAJ), de grootste organisatie van trial lawyers in de Verenigde Staten. De advocaten van Stritmatter ken ik via AAJ. Ook in andere cross border-zaken werk ik samen met AAJ-advocaten of advocaten die, net als ik, lid zijn van de Pan-European Organisation for Personal Injury Lawyers (PEOPIL). Die samenwerking zorgt voor een optimaal resultaat voor mijn cliënten, terwijl wij gezamenlijk op allerlei niveaus aandacht kunnen vragen voor het belang van slachtoffers in het algemeen.
Amsterdam, 29 augustus 2019
Heeft u vragen over dit blog, dan kunt u contact opnemen met Bojan P. Dekker.
*De namen van de hoofdpersonen in dit blog zijn gefingeerd, de beschreven feiten zijn echt.
Meer blogs
-
25 juni 2020 | Mildred Brun
Verdere verruiming vrije advocaatkeuze bij rechtsbijstandsverzekering
-
11 juni 2020 | Christa Wijnakker
Afscheid van mijn bureaubaan
-
13 mei 2020 | Laura-Jean van de Ven
Aansprakelijkheid van de arts/ziekenhuis voor productfalen van medische hulpzaken